Bromo

7 januari 2018 - Bromo Tengger Semeru National Park, Indonesië

Goedenmiddag of goedemorgen? Weer genoeg te vertellen. We zitten nu in een vreemd hotel onder de top van de Bromo vulkaan. Het regent, dus helaas niet zoveel te zien. Onze ervaring deze week in Indonesie is dat het sochtends en savonds mooi weer is en smiddags regent, dus duimen voor morgen. Gisteren was mojn fotodag. Voor 8 uur stond er een lief meisje op de stoep. Na wat heen en weer gepraat en onduidelijkheid waren we om 9 uuronderweg naar onze eerste foto locatie, een meer in de bergen, inclusief bos en tempel. Afstand 63 km, dus duurde het ruim 2 uur voor we er waren.Bali is erg dicht bevolkt, het eerste uur was een grote slingerweg tussen allerlei bedoeninkjes. Later werd het beter, maar het bleef loeidruk. Annette was mee om van het landschap te genieten, maar dat viel tegen. Het laatste stuk ging via een mooie weg omhoog de bergen in, langs 2 prachtige bergmeren. Bij de derde moesten we zijn. Heel feeriek, prachtig meer, daarvoor een hindoetempel, bergen op de avhtergrond. Het was zwaar bewolkt, wolkenflarden tegen de bergen op, vissersbootjes op het meer. Bijna geen model nodig. In het bos, bij het meer, in een bootje gefotografeerd. Daarna in Balinese outfit voor de tempel. Ayu is ook danseres, geschoold in Balinese dans. Daarna weer vrolijk terug gelunched in een lokale van der Valk. Je ziet veel lokaal toerisme. Weer thuis liep het tegen 5, onze kamers leken een boudoir, dus ook die stijl uitgeprobeerd. Netjes op tijd klaar, model met chauffeur weer terug naar huis. Wij nog even lekker gegeten, vroeg naar bed, want.... vanochtend om 5 uur stond de volgende chauffeur op de stoep, om ons naar de veerboot naar Java te brengen. Weer een lange teisdag. In het donker weg, nu zag het er leuker uit. Marktjes langs de weg, minder druk, later prachtige rijstvelden en later de zee, soms met rijstvelden op de voorhrond. Onderweg een poging gedaan om te ontbijten. De chauffeur stopte bij een kraampje. Al gauw bleek alles onder de vliegen te zitten, onhygienisch. We hebben een eitje laten bakken met een kopje koffie. De veerboot was een ervaring op zich, Bangladesh gevoelens komen boven. Verbotenkomen af en aan, gaat allemaal snel totjeafvaart. De zeestraat tussen Bali en Java is eenpaar kilometer, maar dit wordtzigzaggend afgelegd, dan liggen we een tijd stil en varen plots naar de pont. Alles in een oude, gammele roestbak. Aan de overkant weer opgepikt door 2 chauffeurs, voor de volgende 5 uur. Ook nu op een tweebaans weg, soms met dorpjes, dan weer rijstvelden, de zee, dan bossen en weer een grotere stad. Weer in een verkeerd restaurant gegeten, omdat de chauffeur een goed plekje weet, beetje viezige vreetschuur dus. Het laatste stukje de bergen in , met een andere auto en met een jong Iers stel, die bijna niet te volgen zijn, vreemd accent. De bergen zijn schitterend, vast als het niet plenst. Na een uur itten we in ons berghotel. Zo hopelijk lekker eten, het ziet re in ieder geval leuk maf uit.