Nog meer

moois, de natuur en cultuur van Toradja, het vooroudergeloof, de indrukwekkende graven, en de traditionele huizen. Dan het wandelen door de rijstvelden, soms vloekend als je weer naast het  dijkje stapt en weer natte poten hebt. Moe maar voldaan uitrusten in een dorpje. Het strand van Bira, wit poedersneeuw zacht strand, lauwe, blauwe zee, beetje plezieren en snorkelen. Dat laatste was het geweldige einde, boven een rif hangen, alleen maar verwonderd over al het moois onder je. Dat is Indonesie, met al die rotzooi makers, maar zo vriendelijk, leuk, grappend, vriendelijk, lachen, blij dat je terima kasih, of same same weet te zeggen. Lekker eten, soms leuke restaurant, soms vies, soms zalig eten, simpel, maar zo lekker. Je een geweldig einde. Ik tik dit terwijl we wachten op ons vliegtuig, airco wachthal, op naar Singapore.