Makassar

We leven vandaag in luxe. We hebben een kamer geboekt in het Swis bel hotel in Makassar. Nu zit ik op ons kingsize bed op de 17e etage aan de zee. Het hotel ligt aan de rand van de haven, vlakbij fort Rotterdam. Dit voormalig Nederlands glorie, of misschien wel ellende, stamt uit de 17/18 e eeuw. Voer voor historici. Annette vindtt het hotel vooral een balletent, mn de bar op verdieping 20. Gisteravond afscheid genomen van onze student Nederlands uit Lombok. Zo,n leuke jongen, we kletsen weer in het Nederlands. We hebben in Jogja toch al veel leuke mensen ontmoet, de dames van het guesthouse, de gids/ chaufeur, bezoekers van de tempels en ook de mensen op straat. Vond ik vroeger de Indonesiers vooral knipmessen, onderdanig, het lijkt of ze nu veel zelfbewuster zijn, wel vriendelijk, maar zeker niet onderdanig. Daardoor zijn de gesprekjes leuker. Jonge meisjes die je uitvragen. Bedjak fietsers die Nederlandse woorden roepen, mr Fautan met zijn uitleg en de receptioniste met echte belangstelling. Vanavond bij de haven in Kampoeng Popsa gegeten, een soort luxe streetfood. Kraampjes langs de kant, tafeltjes in het midden. Daarna nog even een pilsje in de bar en nu naar bed. Morgen een flinke busreis landinwaarts, naar Toraja land.